Hoogsensitief

HSP zijn en toch een goede carrière uitbouwen

Van hoog sensitieve personen wordt regelmatig gedacht dat ze “zwak” zijn, te gevoelig (niet enkel gevoelig, neen, té gevoelig), dat ze enkel goed zijn als kunstenaar, kluizenaar of nachtwachter. Je weet wel, plaatsen waar het rustig is. Ik overdrijf, maar je begrijpt vast wat ik bedoel.

Toegegeven, het typische middelgrote of grote bedrijf lijkt voor een HSPer op het eerste zicht overeen te komen met de savanne waar de macht der sterkste geldt. Draait het binnen het bedrijfsleven en carrière maken nu eenmaal niet rond “over lijken gaan” en bedrijfspolitiek?

Ja. Dat is correct. Maar dat neemt niet weg dat er op de savanne ook andere dieren uitblinken en grootse dingen doen. Indien de leeuw echt het enige succesvolle dier zou zijn wegens zijn kracht, dan leefden er al lang geen andere dieren meer.

Je als hongerige en agressieve leeuw opstellen is niet de énige manier om een mooie carrière uit te bouwen. Hoog sensitieve personen zijn in het algemeen veel strategischer en gaan doordachter te werk. Ze zijn ook creatiever. Ze zijn op een andere manier sterk en goed. Hoog sensitieve personen zijn bijvoorbeeld goede teamleaders omdat ze de emoties van teamleden goed kunnen oppikken en aanvoelen. Een HSPer communiceert nu eenmaal beter dan iemand die het niet is.

De tijd van de “je wordt niet betaald om te denken” dictator-leiders is al lang voorbij. Met burn-outs als groot gevaar voor elk bedrijf is het belangrijker dan ooit om de emoties van je team en collega’s aan te voelen. Dat is toevallig één van de vele dingen waar HSPers in uitblinken. Zolang ze maar attent blijven op hun eigen grenzen en rust inbouwen waar en wanneer nodig. Anderzijds ga je als HSPer ook dingen zien die anderen niet merken. Zowel bij collega’s als hoe bepaalde problemen opgelost kunnen worden. Die inzichten zijn broodnodig voor elk bedrijf.

Maar, hoe sta je dan als HSP toch je mannetje of vrouwtje, tussen al die leeuwen?

Wel, één van onze grote krachten is dat we dus probleemoplossers zijn. We zijn met andere woorden belangrijk en waardevol voor collega’s en het bedrijf omdat we inzichten hebben die zij niet hebben. Wij zien dingen die zij niet zien! Ik heb het hier over allerhande commerciële en niet-commerciële uitdagingen binnen het bedrijf.

Het enige belangrijke is dat we onszelf voldoende op de kaart moeten plaatsen zodat collega’s en meerderen het door hebben. De kunst bestaat er dus in om onmisbaar te zijn, maar er tegelijkertijd ook goed voor te zorgen dat we onze grenzen kennen en duidelijk maken.

Toen ik zelf aan m’n carrière startte als HSPer, hield ik me stil (ik ben bovenop HSPer ook nog eens introvert). Ik hield m’n goede ideeën en strategische inzichten voor mezelf. Ik was jong, onervaren en dacht: “wie zou mijn ideeën nu willen horen…” Toch zag ik dat er luide, extraverte mensen rondom mij hun ideeën te pas en te onpas in de groep gooiden en schouderklopjes in ruil kregen. Ook al waren de ideeën niet echt goed. Als dat al schouderklopjes en promotie verdiende, wat zou er dan gebeuren indien de ideeën nog nuttiger en strategischer zijn?…

Ik herinner het me nog heel goed, de eerste keer dat ik het woord nam tijdens een belangrijke meeting met mensen die veel meer ervaring hadden dan ikzelf. Ik kreeg een inzicht, een idee en merkte dat de anderen in de meeting er blind voor waren. Dus, voor de eerste keer, nam ik het woord en gooide ik het in de groep.

“Wauw, fantastisch idee! Dat is echt slim gevonden…” kreeg ik te horen van een vrouw met veel ervaring waar ik zelf naar opkeek.

Ze meende het.

Wat ik zeer interessant vond, was dat ze oprecht verbaasd was van mijn input, van het strategisch inzicht. Ze had het duidelijk niet van mij verwacht en was onder de indruk. Goed nieuws, zou je denken… maar dat was het niet. Ik had slechts het tipje van de sluier gelicht. “Als ze dat al goed vond…” dacht ik. Plots zag ik m’n grote fout. Zie jij ze al?

Ik werkte daar toen al bijna 2 jaar en had vele opportuniteiten gemist door mensen zoals haar het verkeerde beeld van mij te geven. Omdat ik me stilhield, omdat ik de echte “ik” verborgen hield. Omdat ik m’n ideeën voor mezelf hield. Ik had zowel m’n collega’s, het bedrijf als mezelf de kans ontnomen om op volle kracht te werken. Ik heb het hier voor de duidelijkheid niet over hard werken, dat deed ik altijd al. Maar ik werkte in de schaduw. Vanaf dat moment niet meer.

Jij, beste lezer, hebt waardevolle inzichten en gevoelens die belangrijk zijn voor het bedrijf, voor je collega’s en eventueel je klanten. De vraag is of je ze deelt? Soms lijkt het moeilijk om tussen de brullende leeuwen gehoord te worden, maar eens je collega’s de kracht van je inzichten en ideeën leren kennen ga je niet eens hoeven te brullen. Dan breekt tijdens een vergadering plotse stilte aan, waarop belangrijke leeuwen aan jou vragen: “en wat denk jij?”…terwijl ze in spanning wachten op wat je te vertellen hebt en wat jouw mening is.

Zet jezelf dus op de kaart. Toon je waarde. Niet op een arrogante of luide manier, we zijn geen leeuw als hoog sensitief persoon. Stil is ook goed, want de kracht van je ideeën en strategische inzichten zal al snel zo gewaardeerd worden dat men met plezier naar je luistert.